Cahil, arzularına, hırsına, kibrine, hasetine uyan ve bunlarda inat, ısrar eden demektir.       Hiç bir şey bilmeyen değil...

Örneğin; Cahiliye dönemi diye adlandırılan dönemlerdeki ‘’ cahil’’  denilen kişiler (Ebu Cehil, Ebu Leheb) birkaç dil bilen kültürlü kişilerdi. Bu dönemde Hac vardı, Kabe’nin etrafında ‘’lebbeyk...Alllah..’’ diyorlardı. Sürekli namaz kılıyorlardı. Kabe’deki putlar, kabe reislerin  ve liderlerin heykelleriydi.

             İslamiyet, Kur’an geldiğinde bunların tümü vardı. Ancak kölelik vardı, kadınlar cariye yapılıyordu. 300 yıl süren kabile savaşları vardı. Barış, eşitlik, kardeşlik, dayanışma yoktu. Buna rağmen Mekke’nin zenginleri arzularında ısrar ediyor, halkı sömürüyordu. İşte cahil, cahillik budur.

             İslamiyet, insanlık dışı bu uygulamalara karşı çıktı. Barış, eşitlik, paylaşma, dayanışma getirdi. İslamiyetin, Kur’an’ın geldiği dönemdeki koşullar ne yazık ki bugün de geçerlidir.

             Yeni bir Peygamber ve din gelmeyeceğine göre; Barış, eşitlik, kardeşlik, dayanışma, adalet isteyenler görev başına.